realizowane na zamówienia publiczne 1997 – 2005

DZIAŁALNOŚĆ ZAWODOWA

Okres kolejnych kilku lat (1997 – 2001) to prace w oparciu o presynchron,  realizowane na zamówienie teatru Buffo i teatru Roma. Dodatkową trudnością, z którą w tym przypadku musiałam się zmierzyć był fakt iż animacje te nie mogły stanowić odrębnych całości, lecz miały być wykorzystywane jako element scenografii podczas spektakli teatralnych. W związku z tym trzeba było dokładnie obliczyć wewnętrzne i zewnętrzne proporcje, by wyświetlane z określonej odległości dokładnie pasowały do gotowych statycznych dekoracji, aktorów i sceny. Zgodnie z zamówieniem głównego reżysera tych spektakli, Janusza Józefowicza i Janusza Stokłosy (zajmującego się oprawą muzyczną), miały to być  animacje ilustrujące całość lub fragmenty tekstów piosenek: „Chałupy wel come to”, „ Dmuchawce, latawce, wiatr”, „Monika córka ratownika” w spektaklu  Pt. „ Przeżyj to sam”, oraz piosenek Jeremiego Przybory: „Wyspa Niebywalencja”, „Lot”, „ Syreny” w spektaklu Pt.” Piotruś Pan”.

1999, “Chałupy Welcome To”,
animowana scenografia do spektaklu “Przeżyj to sam”, Teatr Buffo
współrealizacja: M.Skajnowska, J.Wierzbicka

1999, Dmuchawce, latawce, wiatr – animacja klasyczna
współrealizacja po 30 sek.: M.Skajnowska, J.Wierzbicka

2000, współrealizacja: Kuchnia Filmowa
“Wyspa Niebywalencja”, animowana scenografia do spektaklu
“Piotruś Pan”, Teatr Roma

2000, współrealizacja: Kuchnia Filmowa
“Lot” – animowana scenografia do spektaklu “Piotruś Pan”,
Teatr Roma
Animacja do piosenki „Lot” wymagała zastosowania techniki blue box, która umożliwiła połączenie animacji klasycznej z nakręconym wcześniej, obrazem ruchu rzeczywistych aktorów.

INNE PRACE:

„Klatka po klatce”  to dwudziestopięciominutowy film dokumentalny, dotyczący Pracowni Filmu Animowanego, który zrealizowałam razem z prof. Danielem Szczechurą. Film ten ma charakter edukacyjny, ale także w skondensowany i bezpośredni sposób archiwizuje dwudziestopięcioletnią działalność Pracowni Animacji. W filmie tym, w oparciu o animowane przykłady, Prof. D. Szczechura opowiada o metodach kształcenia studentów oraz częściowo prezentuje ich prace.

Następnie, na zamówienie Fundacji Pro Bono Poloniae, razem z reżyserem Robertem Turło zrealizowałam siedmio i półminutowy film animowany: Pt. „Mała historia dobroczynności”. Do moich obowiązków należało – przygotowanie scenopisu i scenariusza oraz wykonanie pełnego (czyli fazowanego) opracowania plastycznego. Film zrealizowany jest w kolorze, ręcznie malowany na papierze i skanowany. W tym filmie, zrealizowanym w technice cyfrowej wycinanki, R. Turło zajął się reżyserią i animacją w programie komputerowym Adobe: AE. To była bardzo sympatyczna współpraca, więc  powstał film edukacyjny,  który zbudowany jest na kontraście zabawnej formy i poważnej treści. Zabawna forma to w tym przypadku:  lekko karykaturalna i schematyczna wycinanka. Poważna treść to: zwięzła i zdyscyplinowana narracja wynikająca z  chronologicznej kolejności scen i tekstu lektora.

2002, Mała Historia Dobroczynności,
współrealizacja: R.Turlo

2002, Mała Historia Dobroczynności,
współrealizacja: R.Turło

We współpracy z R. Turło wykonałam też opracowanie plastyczne w kolorze i część animacji klasycznej do dwóch czołówek telewizyjnych „Premiera” i „Tour de Maryla”.

 
 Czołówka: Premiera, współrealizacja: R.Turło

Czołówka: Tour de Maryla, współrealizacja: R.Turło

Kolejna czołówka, którą zrealizowałam, tym razem we współpracy z jej pomysłodawcą i reżyserem D. Szczechurą, – to czołówka do programu telewizyjnego pt. „Kinematograf”.

Czołówka Kinematograf, v.1,
animacja klasyczna i skład komputerowy,
współrealizacja: D. Szczechura

współrealizacja: D. Szczechura
animacja czołówki do programu TVP pt. Kinematograf, v. 2

Jeszcze jedna praca na zamówienie i w oparciu o pre-synchron
(a zarazem ostatnia, wykonana przeze mnie na taśmie optycznej,1998 r.), to animacja klasyczna do piosenki „Franek Kimono” – zrealizowana w połowie z jej reżyserem Mariuszem Wilczyńskim (dla którego była to wówczas pierwsza praca zrealizowana na taśmie optycznej, 35mm. i chyba też ostatnia).

1998, “Franek Kimono”, Animacja klasyczna
do piosenki Piotra Fronczewskiego, taśma 35mm.,
współrealizacja: M.Wilczyński, zdjęcia – Jan Wojciechowski

krótkie ćwiczenia filmowe realizowane w różnych technikach
na potrzeby Pracowni Animacji WSM ASP W-wa